به راحتی در دوره ها ثبت نام کنید و استفاده کنید
0
03132353282

قانون گذاری برای کودکان

قانون گذاری برای کودکان در خانه



اکثر والدین می دانند که برای رشد و پرورش فرزندشان باید از یک سری قوانین استفاده کنند و فرزندان نیز باید بیاموزند بر اساس توافقاتی که با پدر و مادر خود داشته اند موظف هستند از قوانین پیروی کنند ؛ اگر کودکان از کودکی بیاموزند که از یک سری قوانین و مقررات پیروی کنند مسلما زندگی و روابط اجتماعی بهتری خواهند داشت . وجود قوانین و رعایت آن از دو طرف باعث می شود تنش کمتری در خانه و بین والد و فرزند ایجاد شود و همانطور که قانون گذاری می تواند برای کودک مفید باشد رعایت نکردن این قوانین از سمت والدین و کودک نیز می تواند اثرات جبران ناپذیری داشته باشد . قانون گذاری از اصول فرزندپروری است که تاثیر مثبت زیادی دارد و اگر قانون وجود نداشته باشد کودک نمی داند چه کاری مورد قبول است و چه کاری مورد قبول نیست و والدین نیز نمی توانند کودک را پاداش بدهید یا تنبیه کنند .

قانون گذاری برای کودکان در خانه چه فایده ای دارد؟

کودکان را برای دنیای واقعی آماده می کند:

محدودیت ها به کودک در درک انتظارات از او و جریمه هایی که در صورت عدم رعایت قانون در انتظارش است، کمک می کند. زمانی که کودک در خانه دارای محدودیت های معقول باشد، با قوانین جامعه نیز در بزرگسالی بهتر کنار می آید.

آداب معاشرت را به کودک آموزش می دهند:

برخی از قوانین در مورد رفتارهای پایه اجتماعی هستند، برای مثال، گفتن «لطفا»، «ببخشید، قبل از قطع کردن صحبت دیگران». زمانی که به کودک می آموزید در خانه از لغات مودبانه استفاده کند، او در جامعه نیز به همین ترتیب رفتار خواهد کرد.

به او نظم و ترتیب انجام امور را می آموزد:

برخی از قوانین به کودک می آموزند که روال انجام کارها به چه صورت است. کودکی که می داند باید دست هایش را قبل از غذا خوردن بشوید، می داند که چه انتظاری از او می رود و بهتر همکاری می کند.

کودک احساس شایستگی و اعتماد به نفس می کند:

قانون گذاری برای کودکان در خانه از زحمت کودک برای کشف قوانین رفتار صحیح می کاهد. نیازی نیست هر بار کودک شما را بیازماید تا بداند کدام رفتار صحیح است و کدام یک موجب عصبانیت شما می شود. کودکی که قوانین صحیح را می داند، به دلیل رعایت آنها، تشویق می شود و حس همکاری و عزت نفس در او تقویت می شود. این در حالی است که اگر کودک نداند کدام رفتار صحیح است، هر بار به خاطر ندانسته هایش سرزنش می شود و حتی در این صورت هم به رفتار درست پی نمی برد.بنابراین، هر بار رفتار غلط خود را به نحو دیگری امتحان می کند. سرزنش های مداوم احساس بدی در او به وجود می آورد. قوانین را به صورت افعال مثبت و شکل صحیح رفتاری برای کودک مشخص کنید. برای مثال، اگر به فرزند نوجوان خود بگویید «دیر به خانه نیا.»، دقیقا مشخص نکرده اید که دیر چه موقع است و او چه زمانی باید خانه باشد. اما اگر به او بگویید «قبل از تاریک شدن هوا به خانه بیا»، فرزندتان درک کاملی از آنچه صحیح و قابل قبول است خواهد داشت.

قوانین ایمنی کودک را تضمین می کنند:

  1. گاهی کودکان و حتی بزرگسالان به نحوی رفتار می کنند که گویی قوانین به درد نخور و دست و پا گیر هستند. در واقع، قانون گذاری برای کودکان در خانه و قوانین در جامعه امنیت ما را تضمین می کنند. زمانی که کودک را به رعایت قانون در خانه تشویق می کنید، او را برای رعایت قانون در جامعه آماده می کنید.

قانون گذاری برای کودکان در خانه باید در چه مورد باشد؟

کودک با مردم و دارایی شان با احترام رفتار کند.

از مهم ترین قوانین خانه برای کودکان  این است که باید یاد بگیرند برای برداشتن وسایل دیگران باید اجازه بگیرند ، به کسی آزار جسمی  (ضربه، فشار دادن یا لگد زدن) نرسانند و حتی به احساسات کسی صدمه نزنند (فریاد زدن یا با نام زشت صدا زدن). اگر این قانون شکسته شود، به جای برخورد فوری، از مهلت زمانی یا کم کردن امتیازات استفاده کنید. این کار می تواند به بچه ها کمک کند تا انتخاب بهتری داشته باشند و حتی یک قانون خوب برای والدین است. زیرا کودکتان باید از رفتار مناسب و کنترل خشم شما الگو بگیرد.

  کودک قبل از ورود به جایی در بزند.

با ایجاد این قانون که قبل از ورود به جایی در بزن، به آنها حریم خصوصی را یاد دهید. این کار می تواند به تقویت این ایده که شما باید به حریم شخصی دیگران احترام بگذارید، کمک کند.

 کودک حقیقت را بگوید.

از سازنده ترین موارد لیست قوانین خانه که باید در هر خانه ای باشد صداقت است. تأکید بر اهمیت صداقت تنها در صورتی موثر خواهد بود که رفتار خودتان الگو باشد. یعنی اگر به بچه های خود بگویید که همیشه حقیقت را بگویند، اما برای دریافت بلیط فیلم با قیمت پایین تر ادعا کنید که نوجوان 13 ساله شما فقط 12 سال دارد، با این کارتان عملا گفته هایتان را نقض کرده اید و در نتیجه سخنان شما موثر نخواهد بود.بچه ها نمی توانند تفاوتی بین دروغ های سفید و ساده با دروغ های دیگر تشخیص دهند. بنابراین اگر می خواهید بر اهمیت صداقت تأکید کنید، نشان دهید که خودتان نیز فرد صادقی هستید.

 وقتی  کودک شخصی را آزار می دهد باید جبران کند.

با ایجاد قانونی درباره چگونگی پاسخگویی در صورت آسیب رساندن به شخصی، به کودکان بیاموزید که مسئولیت رفتارهای خود را بپذیرند. به آن ها بگویید بعضی اوقات ممکن است عذرخواهی کافی باشد اما در برخی مواقع لازم است که جبران خسارت کنند.

 کودک کارهای شخصی خودش را انجام بدهد.

انجام دادن کارهای شخصی از مهم ترین مواردی است که باید جزء لیست قوانین خانه شما باشد. به کودک خود بگویید که بعد از تمام شدن غذا، ظرف هایش را در سینک ظرفشویی قرار دهد. یا توضیح دهید که انتظار دارید فرزندانتان قبل از اینکه با اسباب بازی های جدید خود بازی کنند، اسباب بازی های قبلی خود را جمع کنند. این قانون ایمنی و نظافت منزل را افزایش داده و عادت های خوبی را برای زمانی که فرزندان شما به زندگی مستقل خود ادامه می دهند، ایجاد می کند.

 کودک بهداشت را رعایت کند

شستن دست ها، مسواک زدن و استحمام باید برای سلامتی انجام شود. این موارد را به عنوان یک قاعده وضع کنید تا فرزندانتان عادت های خوبی پیدا کنند و خودتان نیز آنها را مرتب انجام دهید تا او به اهمیت آن ها پی ببرد.

 کودک با ساعت ممنوع الکاری اشنا شود

بسیاری از خانواده ها قوانینی درباره وسایل الکترونیکی وضع می کنند. برخی از خانواده ها زمان استفاده از تلویزیون و موبایل را به چند ساعت در روز محدود می کنند و برخی دیگر قوانینی را برای زمان خاموش کردن وسایل الکترونیکی تنظیم می کنند. تنظیم یک ساعت منع استفاده برای وسایل الکترونیکی قبل از خواب می تواند به ایجاد بهداشت خوب خواب برای کودکان و والدین کمک کند که به شما امکان می دهد برای سلامتی، خواب شبانه بهتری داشته باشید.

 هرکس به اندازه پول تو جیبی اش می تواند هزینه کند.

موثرترین روش برای اینکه مدیریت مالی را به فرزندان خود یاد بدهید این است که برای او پول تو جیبی تعیین کنید. برای بچه های بالای 14 سال این کار مناسب است. این کار تمرین خوبی است تا در آینده بتوانند با مقدار پولی که در اختیار دارد خرج کردن خودشان را تنظیم کنند. بنابراین یکی از واجب ترین قوانین خانه است کهه باید بر روی انجام شدن درست آن نظارت کنید.

دخالت کردن در کارهای دیگران ممنوع

از همان ابتدا به فرزندان خود یاد بدهید که در کارهایی که به آن ها مربوط نیست دخالت نکنند. به طور مثال سوالات بسیار شخصی از دیگران نپرسند و یا اینکه اگر دوستشان در مدرسه تنبیه شد، با فضولی  و سوالات بیش از حد او را آزار ندهند.  دقت داشته باشید که باید به آن ها بفهمانید کنجکاوی با دخالت و فضولی متفاوت است. و آن ها می توانند در موارد مختلف کنجکاو باشند.

 برگرداندن وسایل به سر جایشان

از مهم ترین قوانین خانه که در ایجاد نظم در خانه موثر است، همین قانون می باشد. به فرزندان خود بگویید هر چیزی را در سر جای خودش قرار دهند. تا اگر شخص دیگری خواست از آن وسیله استفاده کند بتواند به راحتی آن را پیدا کند. به طور مثال وقتی کنترل تلویزیون را بر می دارد دوباره آن را سرجای خودش قرار دهد تا دیگران در پیدا کردن آن مشکلی نداشته باشند.

چه کسی مسئول قانون گذاری برای کودکان در خانه است:

بهتر است برای تعیین قانون تا حد امکان تمام اعضای خانواده را درگیر کنید.حتی کودکان سه ساله نیز می توانند در مورد قوانین حرف بزنند. با بزرگ تر شدن کودک، او نیز می تواند در تصمیم گیری بر سر قوانین دخیل شود.زمانی که کودکان و نوجوانان را در تصمیم گیری دخیل می کنید، به درک و پذیرش بهتر قانون و علت نیاز به آن در خانواده کمک می کنید. این کار به کودک کمک می کند که درک کند قوانین عادلانه هستند و به آنها احترام بگذارد.در مورد کودکان بزرگ تر و نوجوانان، دخیل شدن در امر قانون گذاری در خانه، به آنها فرصت قبول مسئولیت در قبال رفتارهایشان را می دهد.

قوانین چه زمانی باید تغییر کنند؟

لازم است که قوانین از نظر تناسب و اثربخشی بررسی شوند. این می تواند فرصت خوبی برای یادآوری مهم ترین قوانین به کودکان باشد.زمان هایی نیز وجود دارند که قوانین باید تغییر کنند، چرا که کودک بزرگ تر شده اند یا شرایط خانه تغییر کرده است. برای مثال، کودک در سن مدرسه باید شب ها زودتر به رختخواب برود. یا امور شغلی یکی از والدین تغییر کرده است و قانون گذاری برای کودکان در خانه باید به تناسب آن تغییر کند.درست مانند زمانی که قوانین جدید وضع می کنید، بهتر است کودکان را در تغییر قوانین نیز دخیل کنید.

قانون گذاری برای کودکان در خانه در سنین مختلف:

پیش دبستانی:

کودکان ۳ تا ۴ ساله دارای مهارت زبانی کافی برای درک قوانین ساده هستند.اما در این سن، کودکان ممکن است قوانین را فراموش کنند یا نادیده بگیرند. قوانین باید به کودک یادآوری شود. برای مثال: «یادت باشد، برای غذا خوردن باید بنشینی.»در مورد قوانین مربوط به ایمنی، بهتر است برای تامین امنیت به کودک تکیه نکنید. برای مثال، «نزدیک جاده نشو.»، اما در عین حال، لازم است شما نیز کودک را زیر نظر داشته باشید.

کودکان در سن مدرسه:

هر کودکی متفاوت است، اما بیشتر کودکان باید ۸ تا ۱۰ ساله باشند تا بتوانید در مورد رعایت قانون گذاری برای کودکان در خانه در بیشتر موقعیت ها به آنها تکیه کنید. بری مثال، کودک در این سن می داند که هر شب باید مسواک بزند و آن را رعایت می کند یا پیش از عبور از خیابان منتظر والدین می ماند.

نوجوانان:

قانون گذاری برای کودکان در خانه در هر سنی اهمیت دارد. در دوره ای که بسیاری از امور زندگی نوجوان در حال تغییر هستند، تعیین قانون و مرز به ایجاد حس آرامش و امنیت در او کمک می کند.قوانین در مورد رفتارهای ایمن بسیار مهم هستند. این قوانین شامل استفاده از سیگار و الکل، رابطه جنسی، ارتباط با جنس مخالف، بیرون ماندن از خانه می شود. در مورد قوانین زمان دور بودن از خانواده با نوجوان خود صریح باشید: «شب ها قبل از سوار شدن به وسیله نقلیه به من پیام بده.»اما لازم است، قوانین با توجه به سن نوجوان تغییر کنند، زیرا فرزند شما در این سن به دنبال استقلال و خودمختاری بیشتری است.

اصول قانون گذاری برای کودکان در خانه:

بیش از حد سخت گیر نباشید:

در تلاش برای قاطع بودن و پیشگیری از لوس شدن کودک، گاهی والدین قوانین زیادی وضع می کنند که در نهایت بدون آنکه متوجه باشند، در تربیت فرزند خود و رفتارهای او سخت گیری می کنند. سختگیری بیش از حد و داشتن انتظارات فراتر از سن کودک، باعث می شود که او احساس کند در راضی کردن شما ناتوان است.

سهل انگار نباشید:

برخی از والدین علاقه ای به قانون گذاری برای کودکان در خانه ندارند یا در برآورده کردن تمام خواسته های کودک، از اعمال جریمه خودداری می کنند یا حتی تهدیدات تو خالی می کنند. تهدید توخالی و اعمال نکردن جریمه باعث می شود که کودک مسئولیت پذیر نشود.

شفاف باشید:

قوانین باید یکسان و همیشگی باشند، هر بار که قانون شکسته شود، پاسخ شما باید یکسان باشد. با دائمی بودن قوانین و مرزها کودک یاد می گیرد که چه چیزی مجاز و چه کاری اشتباه است. در واقع، کودک رفتار صحیح را می آموزد.هر بار بیشتر از ۵ یا ۶ قانون وضع نکنید، قانون باید مناسب سن باشد. برای مثال، برای کودکان ۲ ساله وضع ۲ تا ۳ قانون در مورد کتک نزدن دیگران و پرت نکردن اشیا کافی است. هر چه کودک بزرگ تر می شود، قوانین بیشتری وضع کنید.

واقع گرا باشید:

قانون گذاری برای کودکان در خانه باید در مورد رفتارهایی باشد که می دانید کودک می تواند کنترل کند.

برای کودک جریمه تعیین کنید:

برای کودک روشن سازید که نقض قانون چه جریمه ای دارد.

در مورد قانون با کودک بحث کنید:

کودک باید بداند منظور شما از تنبیه کردن چیست و عاقبت آن چیست. کودکان بزرگ را در قانون گذاری دخیل کنید.قانون گذاری برای کودکان در خانه به یادگیری رفتار صحیح و تربیت بهتر فرزندتان کمک می کند.

قوانین را مشخص کنید و آن را به صورت جمله خبری مثبت بنویسید.

برای اینکه بدانید چگونه قانون برای کودک وضع کنید باید موارد عنوان شده را رعایت نمایید :

نوشتن قوانین :

وقتی موضوعی نوشته می شود رسمیت بیشتری پیدا می کند ؛ هم چنین برخی کودکان مشکلات رفتاری و یا مشکل در توجه و تمرکز دارند به همین دلیل نوشتن قوانین باعث می شود احتمال رعایت کردن آنها بیشتر شود . نباید با خود بگویید که قوانین مشخص است و نیازی به نوشتن ندارد ، قوانین حتما باید نوشته شوند و در نوشتن بهتر است از جملات مثبت که حالت شرط و تهدید نداشته باشد استفاده کنید و پاداش و نتیجه کار را نیز مشخص کنید . ” وقتی مشق هایت را تمام کنی بعدش می توانی تلوزیون تماشا کنی “.

قوانین را به صورت روشن ، واضح ، مشخص و کوتاه بیان کنید

برای قانون گذاشتن موثر برای کودکان باید از جملاتی استفاده کنید که برای کودک قابل فهم باشد و ابهام نداشته باشد . ساده ، واضح ، مشخص و کوتاه باشد . دقیقا آنچه را در نظر دارید کاملا ساده همان را بیان کنید : ” وقتی پدرت استراحت می کند آرام صحبت کن “

قوانین منصفانه و عادلانه وضع کنید

قانونی را وضع کنید که کودک توانایی انجام آن را داشته باشد . قوانین ساده ای که با سن و سطح رشد و درک کودک مطابقت داشته باشد . قبل ار وارد کردن هر فعالیت یا وسیله جدید به زندگی کودک قوانین آن را مشخص کنید وقتی تغییری در برنامه روزانه کودک می دهید یا وسیله جدیدی برای او می خرید برای جلوگیری از بروز مشکلات رفتاری جدید از قبل برنامه بریزید و در مورد قوانین جدید با کودک به توافق برسید .

قوانین نباید خسته کننده و سخت باشد

حواستان باشد انقدر قانون در زندگی کودک نگذارید که زندگی اش پر از قانون های دست و پا گیر و سفت و سخت باشد . پس از مدتی این وضعیت باری کودک خسته کننده می شود و شما نیز توان این همه پیگیری برای اجرای قوانین را ندارید .

انعطاف پذیر باشید

این مورد به خصوص در مورد کودکان خردسال باید رعایت شود مثلا اگر قانون این است که هر شب قبل خوای مسواک بزند اگر یک شب از مهمانی دیر برگشتید و کودک می خواهد بخوابد و خسته است اجازه دهید فقط آن شب را مسواک نزند .

برای اجرای قانون به کودک پاداش بدهید

پاداش دادن به کودک باعث تقویت رفتار در او می شود . برای هر کدام از قوانین وضع شده پاداش هم در نظر بگیرید و آن را رعایت کنید .

مواقع قانون شکنی از بحث مستقیم استفاده کنید

وقتی کودک قوانین وضع شده را رعایت نمی کند ، توجه او را به سمت خود جلب کنید و به او بگویید کجای کار و رفتارش اشکال دارد و چرا این موضوع مشکل به حساب می آید و سپس از کودک بخواهید رفتارش را اصلاح کند.

نباید تمامی قوانین را والدین تعیین کنند.

بلکه باید از یک تقسیم بندی منصفانه و منطقی استفاده کنند. مثلا قانون های زندگی را والدین تعیین کنند اما در قوانین بازی ها و سرگرمی ها، کودک تعیین کننده باشد. اگر تمامی قوانین به عهده ی والدین باشد، کودک اعتماد به نفسش را از دست می دهد و به مرور زمان دیگر از قانون ها لذتی نمی برد.

نوع کلام و رفتارتان در قانون ها بسیار تاثیرگذار است.

برای مثال اگر بگویید هفته ای یک بار به پارک می روید، در هفته روزی را که بیکار هستید به پارک می روید، اما اگر بگویید دوشنبه ها به پارک خواهید رفت، ممکن است دوشنبه مشغول کاری شوید و نتوانید آن قانون را اجرا کنید. قانون هایی را بگذارید که در شرایط سخت هم قابل اجرا باشد.

باید قوانین را متناسب با سن و اخلاق کودک، تعیین کنید.

اگر نقاشی بر روی دیوار را ممنوع کنید، ممکن است روزی را ببینید که تمام دیوارهای اتاقِ کودک، خط خطی شده است. اما اگر یک مقوا بر روی دیوار بچسبانید و بگویید که می تواند برای تجربه کردن نقاشی روی دیوار، آن را خط خطی کند، کودک ناراحت و غمگین نخواهد شد. سعی کنید برای چیزهایی که در خانه ممنوع است، یک جایگزین متناسب پیدا کنید.

 باید با همسرتان در تعیین قانون ها، از قبل مشورت کنید و با برنامه های او هماهنگ باشید و سپس آن ها را به کودک اعلام کنید. وگرنه ممکن است قانونی با عقاید و برنامه ی همسرتان یکی نباشد و عملا دیگر نمی توانید آن قانون را اجرا کنید.

 سعی کنید در اول هفته، یک قانون را تعیین کنید و در طول هفته آن را عملی کنید تا هم برای شما و هم کودکان، به یک رفتار تبدیل شود.

اگر کودک قوانین را نقض کرد چه باید کرد؟

کودک تمام قانون های وضع شده را تحلیل و بررسی می کند تا میزان پافشاری شما را بر روی قانون ها بسنجد و معمولا کودک های باهوش قانون شکنی می کنند تا واکنش شما را ببینند.اگر کودک اشتباه کرد، به جای سکوت، اشتباه بودن کارش را به او بگویید وگرنه قانون شکنی برایش عادی می شود و در آینده هم برایش به یک مشکل جدی تبدیل خواهد شد. موقع اجرا قانون، کودک را تحقیر نکنید و با عشق قانون ها را برایش شرح دهید. در مواقع قانون گذاری، جزء به جزء قانون را برایش توضیح دهید تا متوجه شود و اعلام کنید که در صورت سرپیچی از قانون ها، تنبیه خواهد شد. البته باید توجه کرد که تنبیه ها باید بسته به سن و روحیات کودک انتخاب شود وگرنه تاثیری سوء بر کودک خواهد داشت.

سخن پایانی

باید بدانیم که تعیین قانون از ارکان زندگی روزمره است ؛ زیرا تغییر دائمی رفتار ما در یک مورد خاص ، باعث سردرگمی و گیجی کودک می شود. گاهی ممکن است کودک در برابر یک عمل عکس العملی نشان دهد که بزرگ ترهای خانواده آن تایید نکنند و او را سرزنش کنند.قانون گذاری برای رشد عقلی و افزایش اعتماد به نفس و شکل گیری شخصیت کودک در کودکی و سپس آموزش مسئولیت پذیری در نوجوانی تاثیر چشم گیری دارد. اگر کودک مدام با اتفاقاتی در اطرافش رو به رو شود که پیش تر از آنها آگاهی نداشته و کسی آن رفتارها یا اتفاقات را برای او توضیح نداده باشد احساس نادانی میکند و دچار فشار ، تنش و اضطراب میشود و در نتیجه پرخاشگری و احساس ناامنی میکند.برقراری روال مشخص به زندگی خانوادگی ثبات و در نهایت آرامش می بخشد اما برای برقراری روال مشخص باید قواعد و قوانین مشخصی تنظیم شود.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

id dapibus Phasellus mattis Praesent commodo leo. vel, commodo